احسان محمدي-نويسنده مهمان
برخي از هواداران بارسلونا احتمالاً در دقيقه 88 وقتي تيمشان براي صعود به دور بعد ليگ قهرمانان به سه گل مقابل پاريسن ژرمن نياز داشت، نااميدانه تلويزيون را خاموش کردند و خوابيدند. آنها صبح با دهاني باز خبرها را دريافت کردند. بارسلونا 6 - پاريسن ژرمن يک
بازي رفت در پاريس با پيروزي خيرهکننده 4-0 به سود تيم ميزبان تمام شد تا «امري» سرمربيشان سر به آسمان بسايد و مهر خداحافظي بر پرونده حضور لوئيز انريکه در بارسلونا بکوبد اما اتفاقي که در ديدار برگشت رخ داد همان بود که عادل فردوسيپور هيجانزده گفت: «چيه اين فوتبال اصلاً؟! مگه ميشه فوتبال اين همه قشنگ باشه؟ تمام تن من داره ميلرزه!»
بارسلونا در يک بازي شگفتانگيز که بعدها در مورد آن افسانهها خواهند نوشت توانست 6-1 به پيروزي برسد. آنها به چهار گل نياز داشتند. نيمه نخست را با دو گل سوارز و گل به خودي مدافع پاريسي به رختکن رفتند. نيمه دوم ليونل مسي يک ضربه پنالتي را به تور رساند تا همه چيز دستيافتني به نظر برسد اما کاواني با يک ضربه مرگبار کاخ آرزوها را فرو ريخت. حالا بارسلونا به شش گل نياز داشت! چه روياي دور از دسترسي!
بعد از گلزني کاواني، دي ماريا بازيکن سابق رئال مادريد انگشت اشارهاش را مقابل لبش گرفت. اشارهاي به تماشاگران براي اينکه سکوت را رعايت کنند! يعني سر و صدا بس است. يعني ما پيش چشم شما فاتح اين ديدار هستيم.
چيه اين فوتبال اصلاً؟
نمايش بارسا تا دقيقه 88 اميدوارکننده نبود. سد دفاعي محکم پاريسيها امکان نفوذ را به مهاجمان بارسا نميداد. تا اينکه نيمار با يک ضربه کاشته گل چهارم را زد. ضربهاي که عادل فردوسيپور آن را «يک گل خوشگل» لقب داد.
دو دقيقه بعد داور خطا روي سوارز را اعلام کرد. نيمار گل پنجم را زد. حالا آنها فقط يک گل ميخواستند. از دور هم ميشد لرزيدن تماشاگرهاي بارسا را ديد. حتي تراشتگن دروازهبان آنها هم دروازهاش را رها کرد و درون هجدهقدم پاريسن ژرمن اتراق کرد تا اينکه پاس پشت مدافعان نيمار را سرخيو روبرتو با پرتاب کردن خودش و زدن يک ضربه روي پا به گل تبديل کرد. باورکردني نبود!… مايکل اوون ستاره سابق ليورپول که براي رئال مادريد هم بازي کرده، مهمان برنامه فوتبال گري لينهکر بود. او بعد از به ثمر رسيدن گل معجزهآساي بارسا از روي صندلي بلند شد و با کت و شلوار توي استوديو دويد!!
چيه اين فوتبال اصلاً؟
برخي از منتقدين دو ضربه پنالتي بارسلونا را ناعادلانه ميدانند اما بازيکنان حريف شکست را پذيرفتند. بارسا سزاوار حذف از اين تورنمنت نبود. بازي با اشکهاي هر دو تيم خاتمه يافت. اشک شوق بارساييها از تکميل معجزهاي که تا دقيقه 95 به نظر روياپردازانه ميآمد و اشک پاريسيها از اينکه ماهي درشت پيروزي 4-0 در خانه، از لاي انگشتانشان ليز خورد.
از اين پيروزي به عنوان يکي از بزرگترين بازگشتهاي تاريخ در فوتبال ياد ميکنند. اين جادوي فوتبال است. کمتر پديده بشري را ميتوان مثال زد که تا اين اندازه بتواند هيجانانگيز، پيشبينيناپذير و سرمستکننده باشد. تا اين اندازه اميد و نوميدي با هم گره خورده باشند. آنها که فوتبالي نيستند تجربهي يک لذت ناب را در زندگيشان از دست دادند.
ميشود به سبک شوخي معمول شبکههاي مجازي گفت: فرزندم! فوتبال بارسلونا در برابر پياسجي را ديدي؟ از اين به بعد همه چيز تکراريست.
∎
نظر شما