انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری در حالی در اردیبهشت ماه سال 96 برگزار خواهد شد که متأسفانه عناصر تأثیرگذاری مانند آیت‌الله مهدوی‌کنی، آیت‌الله اکبر هاشمی‌رفسنجانی، حبیب‌الله عسگراولادی و برخی دیگر از شخصیت‌های تأثیرگذار و صاحب ‌سبک و نظر دیگر در میان ما نیستند و ما- احزاب و گروه‌های سیاسی- از دیدگاه‌های ویژه آنها نسبت به مسائل روز کشور و حتی جهان بی‌بهره‌ایم.
بنابراین فقدان این چهره‌ها که هرکدام به‌مثابه وزنه‌ای در عالم سیاست نظام جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند، قاعدتا مسئولیت دیگر فعالان سیاسی و صاحب‌نظران را در امر مهندسی انتخابات پیش‌رو سنگین‌تر می‌کند. در کنار این جاهای خالی همه ما امیدواریم این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری که با انتخابات پنجمین دوره شوراهای شهر و روستا مقارن شده است، مسیر خود را با کمترین حواشی و اختلاف‌نظر‌ها به پایان برساند. به همین دلیل هم وظایف دست‌اندرکاران امر از وزارت کشور و شورای نگهبان و حتی کاندیداهای این دو انتخابات نسبت به قبل سنگین‌تر و حساس‌تر خواهد بود. حتی احزاب و طیف‌ها و گروه‌های سیاسی نیز باید در این مسیر بسیار دقیق و محافظه‌کارانه و با مسئولیت گام بردارند.انتخابات و برگزاری آن بهار کار احزاب و گروه‌های سیاسی فعال داخل کشور است و همین امر ضرورت حسن حضور احزاب و فعالیت مدبرانه و برنامه‌ریزی‌شده آنها را دوچندان می‌کند تا مانع رشد و نمایان‌شدن هرچه‌بیشتر این خلأ 
به وجود آمده باشند. احزاب و گروه‌های سیاسی در بازه زمانی باقی‌مانده تا برگزاری انتخابات‌های پیش‌رو باید همگی به قواعد بازی احترام بگذارند تا در کارزار انتخابات که با دقت و با جزئیات از سوی دنیا مانیتور می‌شود، رقابت‌های انتخاباتی قابل دفاع و غرورآفرین باشد. ما باید انتخابات و رقابتی جدی اما مسالمت‌آمیز را در منظر جهانیان به نمایش بگذاریم. همان‌طور که اخیرا مقام معظم رهبری هم سیاست‌های انتخاباتی را ابلاغ فرمودند و بر سه نکته ویژه رعایت حق‌الناس، شایسته‌سالاری و عدالت‌محوري تأکید کردند، ما باید این سه نکته را سرلوحه امور انتخاباتی خودمان قرار دهیم تا کارنامه خوبی در این انتخابات به دست آوریم.به اعتقاد من این سه نکته و تلاش برای عیان‌شدن بیش‌ازپیش آنها از مهم‌ترین مسائلی است که در این دوره از انتخابات باید مدنظر کاندیداها و احزاب و گروه‌های سیاسی قرار گیرد. به این معنا که خدای‌ناکرده وضعیتی پیش نیاید که از امانتی که مردم در اختیار مسئولان قرار می‌دهند، در جهت تضییع حقوق مردم سوءاستفاده شود و مجددا بهانه‌ای شود برای تلخ‌شدن ذائقه سیاسی- اجتماعی مردم و جامعه را به انحراف بکشاند.
بحث حضور در انتخابات و پذیرش مسئولیت، مسئله‌ای است که قرآن آن را بر انسان‌ها تکلیف قرار داده و به انسان به عنوان خلیفة‌الله این مسئولیت را این‌گونه محول کرده است: «من به شما امر می‌کنم که امانت را به اهلش بسپارید»؛ همین تکلیف، هم بر عهده عامه مردم است هم بر عهده مسئولان و کاندیداها که در فضایی کاملا عادلانه و منصفانه و به دور از تخریب و تهمت با هم به رقابت بپردازند تا در نهایت این امانت مهم به صاحبش سپرده شود. به همین دلیل اهمیت انتخاب یک فرد به عنوان رئیس‌جمهور و فردی که قرار است برای چهار سال مستمر عهده‌دار سکان اجرائی کشور شود، امری سنگین و نیازمند انتخابی هوشمندانه است. این اهمیت در انتخابات شورای شهر هم بر همین منوال است. ما باید در این انتخابات مدیریت شهری را به افرادی بسپاریم که تضمین‌کننده ایجاد شهری امن و مأمنی اسلامی برای شهروندان باشند.
به همین دلیل هم من معتقدم احزاب و گروه‌های سیاسی نباید در هیچ شرایطی دچار رخوت و سستی شوند و چه احزاب اصولگرا و چه احزاب اصلاح‌طلب باید با تمام توان و قوا در عرصه انتخابات حاضر شوند و کاندیداهایی شایسته را به معرض رأی مردم بگذارند. در این رقابت که قطعا میان شایسته‌ترین و آماده‌ترین افراد دو گروه سیاسی مطرح کشور کلید خواهد خورد، رقابت‌ها باید جدی، سالم، قانون‌مند و البته بدون تخریب باشد تا مردم بتوانند بهترین گزینه را برای سپردن مسئولیت برگزینند و تکلیف شرعی‌شان را انجام دهند.
رقبا هم باید سرسختانه و جدی وارد میدان شوند و با رعایت قواعد بازی و رعایت حرمت‌ها برنامه‌هایشان را تبیین کنند و با انتقاد دلسوزانه مواضع رقيب، مسیر را برای انتخاب مردم سهل‌تر کنند. کاندیداها و احزابی که از آنها حمایت می‌کنند باید انصاف داشته باشند و از دادن شعار‌های مردم‌فریب پیشگیری و پرهیز کنند و با نگاهی وسیع و کلان به آینده کشور در کارزار انتخابات قدم بردارند. در همین راستا هم، احزاب اصولگرا با تعهد به این قوانین قطعا جدی و با عزمی راسخ وارد میدان انتخابات خواهند شد و حتما به اجماع حداکثری دست خواهند یافت. ما از اجماع مطلق در عالم سیاست و احزاب سخن نمی‌گوییم چون این امر در واقعیت، شدنی نیست و تاکنون هیچ جناحی موفق نشده است به این اجماع مطلق دست یابد. بنابراین هدف ما در انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری، حصول اجماع حداکثری بر سر یک کاندیدای واحد و مورد تأیید بیشتر طیف‌های جناح راست خواهد بود تا در مقابل کاندیدای اصلی اصلاح‌طلبان یعنی آقای حسن روحانی قرار بگیرد و جریان اصولگرایی را نمایندگی کند.