گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-سها صالح، «وقتی پاسپورت ایرانی من را دیدند، کارم را انجام ندادند.» این بخشی از گلایه‌های یک دانشجوی ایرانی مقیم چین است. دانشجویانی که مدت‌هاست که با مشکل انتقال پول مواجه هستند و مشکلات زیادی گریبانشان گرفته است. آنها چند ماه پیش به ظریف وزارت خارجه هم نامه زده‌اند اما اوضاع بهتر نشد. برخی از آنها می‌گویند بدتر هم شده است. ماجرای قرار گرفتن ایران در لیست سیاه بانکهای چین چیست؟ دانشجویان چه می‌گویند؟ واکنش مسئولان چیست؟
از حقوقی انسانی ما دفاع کنید آقای ظریف!
اواسط مهر ماه امسال؛ در شرایطی که 9 ماه از اجرایی شدن برجام می‌گذشت، نامه دانشجویان ایرانی مقیم چین به وزیرخارجه مورد توجه محافل رسانه‌ای و دانشگاهی کشور قرار گرفت. 83 دانشجو ایرانی نوشته بودند: «این مرقومه گلایه‌ای است از سوی ما تعدادی از دانشجویان ایرانی مقیم کشور چین به دستگاه وزارت خارجه و خواسته‌ای از شما برای رفع مشکلات و اعاده حیثیت و کرامت ایرانیان خارج از کشور. انگیزه از نگارش این نامه نه محدودیت‌های غیرقانونی دوران تحریم، که افزایش این محدودیت و توهین‌ها در دوران پساتحریم می‌باشد. متاسفانه در چند ماه اخیر و علیرغم لغو تحریم‌های ظالمانه بین‌المللی و یکجانبه علیه ایران، بانکهای کشور چین به ویژه بانک چین Bank of China، ICBC ، ABC Bank و برخی دیگر بانکهای چین بر شدت محدودیت‌ها بر دانشجویان ایرانی افزوده‌اند.»
این دانشجویان در ادامه این نامه تأکید میکنند: «در دوران پساتحریم اکثر بانکهای چین از ارائه خدمات بانکی یوانی نیز به شهروندان ایرانی سر باز می‌زنند. به این شکل که بسیاری از بانکها حساب مشتریان ایرانی خود را بسته اند، از باز کردن حساب حتی غیر ارزی برای مشتریان جدید (دانشجویان ورودی جدید) امتناع میکنند، از تبدیل محدود ارز ( در حد روزانه 500 دلار ) برای شهروندان ایرانی خودداری و در مواردی از ورود شهروندان ایرانی به شعب بانکها جلوگیری میکنند، خدمات اینترنتی بانکی یوانی برای مشتریان ایرانی را یا کاملا بسته یا بسیار محدود کرده‌اند، هرگونه خدمات کارت‌های اعتباری را برای ایرانیان ممنوع کرده و حتی در بعضی از بانکها کارت‌های عابر بانک مشتریان ایرانی را بی اعتبار کرده و تنها خدمات دفترچه کاغذی برای صاحبان حسابها ارایه می‌دهند.»
سعید، یکی از این دانشجویان در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو، نزدیک به 6 ماه پس از ارسال این نامه به وزارت خارجه می‌گوید: «هنوز هیچ چیز تغییر نکرده. اوضاع بدتر هم شده است. جدیداً خبردار شدم که این موضوع محدود به چین نیست و دانشجویان ما در چند کشور دیگر حتی روسیه هم چنین مشکلاتی دارند.»
اکرم، دیگر دانشجوی ایرانی که در چین تحصیل می‌کند، در فضای مجازی خطاب به رایزن علمی ایران در پکن می‌نویسد: «پارسال که من وارد دانشگاه شدم برای دریافت هزینه تحصیل باید حسابی در Bank Of China باز می‌کردیم. همه همکلاسی‌های من در عرض نیم ساعت حسابشان را باز کردند. فقط من و چندتا ایرانی دیگر نزدیک به سه ماه طول کشید تا برامون حساب باز کنن. در طول این 3 ماه همه دانشجوها غذاشون رو می‌گرفتن ولی ما مشکل داشتیم. این خیلی عذاب‌آور بود این مسائل باید گزارش شود.»
دانشجوی دیگری در لابه‌لای صحبت با دیگر دانشجویان و رایزن علمی ایران در این گروه می‌نویسد: «مشکلات بانکی این مدت گریبانگیر دانشجویان و هموطنان‌مان در چین شده است در اوج تحریم‌ها وجود نداشت. بعد از توافق ژنو و در همین دولت شروع شد.»
سیاسی نیستیم
شیرین، دانشجوی ایران دیگری خطاب به مسئولانی که این اعتراضات را سیاسی خوانده‌اند می‌گوید: «این مشکل همه دانشجویان ایرانی مقیم چین است. به خاطر عدم همکاری بانکها من الآن حقوقم را دستی دریافت می‌کنم. ما دانشجو هستیم و من به شخصه هیچ‌کاری با سیاست ندارم و اصلاً مداخله‌ای در امور سیاسی نداشتم و نخواهم داشت. فقط می‌خوام با آرامش و احترام در این کشور ادامه تحصیل بدهم ولی اینطور که مشهوده هر روز مشکلات ما داره بیشتر میشه.»
یکی از این دانشجویان اعلامیه یکی از بانکهای چین، همراه با ترجمه آن برای خبرگزاری دانشجو فرستاده است. بر اساس این اطلاعیه بانکهای چین چند سطح محدودیت برای کشورها در نظر گرفته‌اند. در بالاترین سطح این محدودیت‌ها ایران قرار دارد که نباید هیچگونه خدمات بانکی دریافت کند. سطح بعدی مربوط به کشورهای سودان، سوریه، لیبی، کوبا و کره شمالی است که حق تبدیل ارز ندارند. کشورهایی مانند عراق، سومالی و یمن در سطوح بعدی این محدودیت‌ها قرار دارند.
رویای بر باد رفته
همه اینها در حالی است که آقای رئیس جمهور بهمن ماه سال 92 اندکی بعد از توافق ژنو بین ایران و 1+5 در اجلاس رؤسای دانشگاه‌ها، مراکز آموزشی و پژوهشی با بیان اینکه «اولین گشایش توافق ژنو برای دانشگاه و پول دانشجویان بود» به منتقدین این توافق حمله کرد و گفته بود: «چرا فقط یک عده معدود که از جای معدودی تغذیه می‌شوند صبحت میکنند؟ چرا فقط یک عده کم سواد صحبت کنند و اساتید دانشمند و بزرگان دانشگاه ما خصوصی حرف می‌زنند؟»
وضعیت این روزهای دانشجویان ایرانی دانشگاه‌های چین، به خوبی دستاوردهای سیاست‌های دولت برای رفع تحریم‌ها و میزان واقعی بودن آنها را نشان می‌دهد. موضوعی که قرار بود با توافق اولیه ژنو 3 سال پیش حل شود، امروز با گذشت بیش از یکسال از اجرای توافق نهایی هنوز حل نشده است. حتی به عقیده برخی اوضاع بعد از برجام بدتر هم شده است.
مسئولان در دسترس نیستند
خبرگزاری دانشجو در یک هفته گذشته برای پیگیری مشکلات این دانشجویان بارها تلاش کرد با مسئولان مربوطه در وزارت علوم گفت‌وگو کند اما هیچکدام از آنها پاسخگوی سوالات این دانشجویان نبودند. خبرگزاری دانشجو بنا بر وظیفه حرفه‌ای خود آماده انتشار واکنش مسئولان مربوط در وزارت‌خانه‌های علوم و خارجه درباره مشکلات این جوانان ایرانی هست.
نظر شما