عباس آخوندي آمد و رفت و وزير ماند. نتيجه البته چندان هم پيش‌بيني‌ناپذیر نبود. هزينه استيضاح وزير راه و شهرسازي ماند براي آنهايي که زمان مجلس، وزير و اعضاي هيئت دولت را صرف پاسخ‌گويي به نکاتي کردند که پيش‌تر از ارائه آن به وزير سر باز زده بودند. اشاره هم به همان جلسه‌اي است که استيضاح‌کنندگان به جاي درج همين موارد، جلسه را ترک کرده و به‌اصطلاح خودماني قهر پيشه کردند؛ اما نه‌تنها عباس آخوندي؛ بلکه بسياري از ايرانيان به‌خوبي مي‌دانند که شيوه‌هاي تهمت‌زدن و رهاکردن مسئله به حال خود ريشه ديرينه‌اي در ادبيات تخريب سياسي کشور ما دارد. اين شيوه بي‌بديل به‌ويژه در مناظره‌هاي تلويزيوني محمود احمدي‌نژاد به اوج خود رسيد. همه آن تصوير معروف را به ياد دارند. نيمچه نگاهي به مقابل و ورق‌زدن يک‌سري کاغذ و تهديد به بگم بگم. اين بگم بگم‌ها بعدتر با محوريت شخص احمدي‌نژاد تا صحن علني مجلس رسيد و پاپيچ علي لاريجاني، رئيس مجلس، شد. وقتي که احمدي‌نژاد صحن علني را با پخش فيلم و اين بار تهديد ضمني رئيس مجلس برهم زد و داد و بيدادها به هوا رفت.بعدتر ميراث‌داران سنت فکري او در بهارستان در بزنگاه‌هاي سياسي به سبک خودشان با آمار و اطلاعات و پرونده‌سازي سراغ تخريب چهره‌هاي سياسي رفتند. فيلم يکي را نشان دادند و فک و فاميل ديگري را با برخي پرونده‌هاي فساد در هم آميختند. اينها شيوه‌هاي نخ‌نمايي از برخورد سياسي گروهي خاص در مجالس نهم و دهم است. شکر آنکه کمّيت اين نيروهاي فکري و سياسي در مجلس دهم رو به کاهش گذاشته؛ با‌اين‌حال همان نفرات اندک باقي‌مانده به‌خوبي موارد مد نظر را کارگرداني مي‌کنند.استيضاح عباس آخوندي که بخش عمده آن کپي استيضاح دوره پيشين بود، نيز در سايه همين تکنيک‌ها و تاکتيک‌ها برگزار شد. وزير رأي آورد و همه به‌خوبی و خوشي به خانه رفتند؛ اما معلوم نيست عرصه سياست در ايران از مجلس گرفته تا مناظره‌ها، نشست‌ها و جلسه‌هاي سخنراني تا کي بناست محفلي براي تخريب نام‌ها و فراموشي زودهنگام پس از واقعه باشد.در استيضاح وزير نام بسياري چهره‌هاي به‌اصطلاح آشنا، همکاران سابق و فاميل عباس آخوندي به اسم کوچک و بزرگ بر زبان آمد. بدون شک هيچ‌کدام از آنها فرصت دفاع از خود در صحن علني مجلس را نخواهند داشت؛ اما آيا نمي‌توان بر‌اساس همين قوانين جاري با روند بگم بگم‌هاي به‌راه‌افتاده در جامعه برخورد کرد. آيا سياستي براي پايان‌دادن به بداخلاقي‌هاي سياسي در کشور وجود ندارد؟ شايد اگر همان روز که احمدي‌نژاد در مناظره و پخش زنده تلويزيوني به آيت‌الله هاشمي و خانواده‌اش اشاره کرد و با ديگران نيز برخورد مشابهي داشت، فرصت غنيمت بود تا جلوي افترازدن‌ها گرفته شود يا اگر موضوع صحت دارد، برخورد قضائي اتفاق بیفتد. اغلب کارشناسان حقوقي بر اين باورند که در ايران کمبود قانون نداريم و مشکل از اجرانکردن قانون است. چنانچه در طرح دوفوريتي برخورد با خودسرها نيز برخي مي‌گويند حسب قوانين موجود امکان برخورد با خودسرها و گروه‌هاي فشار وجود دارد؛ اما سؤال اينکه با کدام‌يک از آنها برخورد شده که اميدوار به کاهش اين برخوردها باشيم. حالا هم اتفاق خاصي نيفتاده. وزير اين بار از استيضاح جسته؛ اما از دام بي‌اخلاقي‌ها نه. اين بي‌اخلاقي‌ها که اتفاقا در هشت سال صدارت محمود احمدي‌نژاد توسعه يافت، حالا آفتي براي جامعه ما شده است؛ آفتي که بيش از پروژه فساد بابک زنجاني‌ها به کشور لطمه خواهد زد.
∎
نظر شما