روان‌شناسان برای درمان مبتلایان این بیماری رویکرد شناختی ـ رفتاری را در پیش می‌گیرند و همزمان با این که افسردگی این افراد را کم می‌کنند و اضطرابشان را کاهش می‌دهند، اعتماد به نفسشان را هم افزایش می‌دهند، چراکه اعتماد به نفس، حلقه گمشده شخصیت این افراد است. اعتمادبه‌نفس آنها با توهم زشت‌پنداری یکی از اعضای بدنشان، به پایین‌ترین سطح می‌رسد و تبعات این اتفاق بسیار ناگوار است. آنها از جمع گریزان می‌شوند، مهارت‌های ارتباطی‌شان را از دست می‌دهند و به افسردگی می‌رسند. تقویت این احساس در افراد مبتلا، یکی از راهکارهای بهبود وضعیت آشفته آنهاست. در این مرحله به آنها کمک می‌شود تا بپذیرند زیبایی نسبی است. این رازی است که معجزه می‌کند. اگرافرادی که مدام در چهره خود دنبال عیب و نقص و ایراد هستند به این راز پی ببرند، می‌فهمند که نمی‌شود همه سلیقه‌ها را راضی نگه داشت و در نظر همه زیبا به نظر رسید. در این مرحله به آنها کمک می‌شود از قضاوت بپرهیزند، پیشداوری نداشته باشند و عکس‌العمل دیگران را با پیشداوری به عیب و ایرادی ربط ندهند که ساخته و پرداخته ذهن آنهاست.
دکتر علیرضا شوقی
روان‌شناس و استاد دانشگاه
نظر شما