شناسهٔ خبر: 17572710 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: فارس | لینک خبر

محمدجواد شمس، عادل مقدادیان

مفهوم عرفانی نور و ظل در قرآن و سنت

«نور» به معنای «واضح بودن و واضح ساختن»، بهترین کلیدواژه برای شناخت خدا و چگونگی ارتباط ساحت ربوبی با ماسوی­الله است. در قرآن کریم، خدای متعال صریحاً با نام «نور» یاد شده است.

صاحب‌خبر -

چکیده

«نور» به معنای «واضح بودن و واضح ساختن»، بهترین کلیدواژه برای شناخت خدا و چگونگی ارتباط ساحت ربوبی با ماسوی­الله است. در قرآن کریم، خدای متعال صریحاً با نام «نور» یاد شده است: «اللهُ نُورُ السَماواتِ وَ الْاَرْض» (نور: 35)، و در روایتی از امام حسین(­ع) آمده است که وجود واجب تعالی، آن­قدر ظاهر و واضح است که شامل و جامع تمام مراتب ظهور و وضوح می­باشد. «آیا برای مظاهر، درجه ای از ظهور هست که برای خود تو نباشد؟» «الغیرک من الظهور ما لیس لک» (ابن طاووس، 1409ب، ج 1، فصل فیما نذکره من ادعیه یوم عرفه: 349).
«نور و سایه اش» مطالعه چگونگی فاعلیت وجودی خدای متعال برمبنای کلید­واژه «نور» و بر اساس ذوق اصحاب قلوب و البته با عنایت ­به قرآن و سنت است.


کلیدواژگان: نور، وجود، مقام نوریت، ظلمت، ظل

نویسندگان:
محمدجواد شمس، عادل مقدادیان 

پژوهشنامه عرفان - سال هفتم، شماره 14، بهار و تابستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.   

برچسب‌ها:

نظر شما