توقع طراوت از تيم سي و يک ساله؟!

در جريان حرف‌هاي پايان بازي امير قلعه‌نوعي يک نکته جالب نهفته بود. ظاهرا امير قلعه نوعي باهوش و فراست خودش مشکل تيمش را پيدا کرده بود که اينگونه حرف زد.

بله به قول امير قلعه‌نوعي بازي تراکتور طراوت ندارد . دليل اين عدم شادابي در بازي تراکتور هم درست تشخيص داده و توسط قلعه‌نوعي در کنفرانس مطبوعاتي معرفي شده بود اما درمان مقطعي به کار تراکتور نمي‌آيد.

توقع طراوت از تيم سي و يک ساله!

در ترکيب تراکتور مقابل صنعت نفت آبادان، محمد نوري 34 ساله، محسن بنگر 37 ساله، هاشم بيگ‌زاده 33 ساله، محمد ابراهيمي 32 ساله، محمد ايرانپوريان 31 ساله، فرزاد حاتمي 30 ساله، مهدي کياني 30 ساله و خالد شفيعي 30 ساله حضور داشتند و کرار هم با 29 سال و 10 ماه در مرز سي سالگي بود و اين مهم به معني اين است که ميانگين سني نفرات درون زمين با عنايت به حضور اميد عاليشاه 25 ساله 2/31 مي‌شود يعني ميانگين نفرات فعال درون زمين که امير قلعه‌نوعي از آنها توقع طراوت داشته بيش از سي و يک سال بوده است.

تعويض‌هاي بدون مطالعه

امير که دريافته بود مشکل تيمش عدم طراوت است سراسيمه دست به تعويض بازيکنان مسن تيم با نيروهاي جوان زد و در اولين اقدام محمد نوري تهاجمي را با نوراللهي که تمايل کمتري به شرکت در کارهاي هجومي دارد تعويض کرد، تعويضي بدون مطالعه که فقط براي از بين بردن سستي، رخوت و کندي که درون مجموعه تيمش ديده مي‌شد. حضور مهدي شريفي به جاي فرزاد حاتمي هم يک تعويض بي‌مطالعه ديگر بود چرا که در شرايط بازي و هنگامي که تراکتور اصرار به سانتر از جناحين براي رسيدن به گل داشت مهدي شريفي فانتزي باز آمد تا به جاي فرزاد حاتمي سانتر فوروارد انجام وظيفه کند و روي سانترهاي پياپي تراکتوري‌ها از جناحين واکنش نشان دهد. تعويض‌ مهدي‌زاده به جاي کرار هم که در دقيقه نود انجام شد و هيچ پيامي غير از تلف کردن وقت نداشت!

بنزين سبز از نان شب ژنرال واجب‌تر است

قطعا با اين وضعيت بنزين سبز براي ژنرال و تيمش از نان شب هم واجب‌تر است و امير قلعه‌نوعي که اذعان داشته تيمش طراوت ندارد بايد به سمت استفاده از بازيکنان جوان‌تر برود. به خصوص مردان خط دفاعي اين تيم مثل محسن بنگر آنقدر کند و منفعل عمل مي‌کردند که تو گويي اصلا اتفاقات بازي را با يک تاخير چند ثانيه‌اي تماشا مي‌کنند و با تاخير به دنبال انجام وظيفه خود هستند.

ژنرال بايد در تفکرات تاکتيکي‌اش تجديدنظر کند، چرا که فوتبال امروز با چيدمان اين بازيکن باتجربه است به درد لحظات سخت مي‌خورد يا اين بازيکن متعصب که از جان مايه مي‌گذارد يا اين بازيکن ميدان ديده است و قبلا شاگرد فلاني بوده و به تيم ملي دعوت مي‌شده و... ديگر محلي از اعراب ندارد. بازيکني که به واسطه سن و سالش ديگر جان دويدن 90 دقيقه‌اي‌ را ندارد حتي اگر واقعاً از جان هم مايه بگذارد ديگر جاني نمانده که مايه کار تيم شود و تيم تراکتور را تبديل به يک تيم نود دقيقه‌اي براي اميرخان کند حالا هر چقدر با اين بازيکنان بدنسازي کار کنيد و... مفيد فايده نمي‌افتاد و...

پرسپوليس الگوي يک تيم با طراوت

پرسپوليس ديروز در مقابل فولاد خوزستان نمونه يک تيم با طراوت را به معرض نمايش گذاشت. جواناني مثل صادق محرمي، عليپور و انصاري که بتوانند به تيم نيروي انگيزشي و شادابي يک جوان را تزريق کنند.

اگر پرسپوليس در مقابل فولاد موفق عمل کرد اولين دليل اين موضوع نيروي جوان و شادابي موجود در کالبد تيمش بود و اگر تراکتور هم قصد دارد در اين گير و دار همچنان رقيب درجه يک سرخپوشان باشد و مثل يک مدعي تمام عيار تا پايان کار سايه به سايه پرسپوليس حرکت کند و در نهايت هم بر جام قهرماني بوسه زند بايد به نيروي جوان و بنزين سبز روي خوش نشان دهد و کاري کند که اين ساز و کار مسن و کند با يک ماشين تاکتيکي جوان و شاداب معوضه گردد وگرنه با اين مردان مسن و با اين نيروهاي کند ره به جايي نخواهد برد. حداقل تلفيقي از نيروهاي جوان و با تجربه هم مي‌تواند اين تراکتور را به سر منزل مقصود برساند، تلفيقي از جوانان و باتجربه‌ها نه اين که همه بازيکنان مسن به زمين بروند و با دو تا تعويض با نيروهاي جوان توقع شادابي داشته باشيم و از اين موضوع گلايه کنيم که چرا تيم شادابي ندارد و...