خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: صندوق بین‌المللی پول یک نهاد پولی مستقل جهانی است که در سال ۱۹۴۷ بوجود آمد هیچ ارتباط تشکیلاتی با سازمان ملل ندارد. این سازمان اقتصادی جهانی درسال ۱۹۴۵ بر اساس موافقتنامه برتن وودز تاسیس شد و از سال ۱۹۴۷ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد. این سازمان اهداف مهمی چون بسط همکاری بین‌المللی در زمینه مسائل پولی و رفع محدودیت‌های ارزی، تثبیت نرخ‌های ارز، و تسهیل کارکرد نظام پرداخت‌های چند جانبه بین کشورهای عضو را دنبال می‌کند.

بنابراین گزارش، هر کشورعضو که با مشکل کسری موقت تراز پرداخت‌ها روبرو شود می‌تواند در مقابل پول خود، ارز مورد نیاز خود از صندوق را دریافت دارد که البته این ارز دریافتی باید ظرف مدت سه تا پنج سال، بازخرید شود. اعضایی که در مقابل صندوق دچار کسری شده باشند، طبق مفاد قرارداد، ملزم به مشورت با صندوق جهت بهبود تراز پرداخت‌های خود هستند.

این گزارش می افزاید: دولت ایران جزو ۴۴ کشور دعوت شده به کنفرانس برتون وودز در سال ۱۹۴۴ بود و اعضای هیئت چهار نفره اعزامی آن در کمیسیون‌های مربوط به تهیه اساسنامه صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی شرکت داشتتند. نخستین استفاده ایران از منابع مالی صندوق در سال ۱۳۳۰ در اثر مشکلات ارزی حاصل از ملی شدن صنعت نفت بود که دولت در مقابل سفته‌های ریالی معادل ۲۵ درصد سهمیه اعتباری خود در صندوق، دلار به دست آورد. به دلیل کوتاهی مدت اعتبارات صندوق، دولت ایران موظف بود هر ساله بخشی از اعتبار مزبور و دیگر اعتبارات دریافتی خود به دلار را بازخرید کند.

بنابراین گزارش، در ادامه تعاملات ایران با صندوق بین المللی پول؛ کشورمان سهم خود در صندوق بین‌المللی پول را افزایش داده است و دولت با پرداخت ۹۶۲ میلیارد و ۱۷۵ میلیون و ۸۳۳ هزار و ۵۹۱ ریال، بابت مابه‌التفاوت معادل ریالی بخش ارزی چهاردهمین دور افزایش سرمایه ایران در صندوق بین‌المللی پول موافقت کرد. مهر در این زمینه گزارش داده است: "بر این اساس وزارت اقتصاد باید بابت این افزایش، سفته لازم را در اختیار بانک مرکزی قرار دهد. متن کامل مصوبه دولت به شرح زیر است:

وزارت امور اقتصادی و دارایی، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، سازمان برنامه و بودجه کشور

هیات وزیران در جلسه ۱۳۹۵/۱۰/۵ به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و در اجرای قانون اجازه افزایش سهمیه دولت جمهوری اسلامی ایران در صندوق بین‌المللی پول و پذیرش اصلاحیه اساسنامه آن- مصوب ۱۳۹۱- تصویب کرد:

۱- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می‌تواند از محل منابع داخلی نسبت به تامین و پرداخت مبلغ نهصد و شصت و دو میلیارد و یکصد و هفتاد و پنج میلیون و هشتصد و سی و سه هزار و پانصد و نود و یک ریال بابت مابه‌التفاوت معادل ریالی پرداختی بخش ارزی مربوط به چهاردهمین دور افزایش سرمایه جمهوری اسلامی ایران در صندوق بین‌المللی پول موضوع تصویب‌نامه شماره ۳۹۱۷/ت ۵۳۰۰۳ ه مورخ ۱۳۹۵/۱/۲۱ اقدام کند و مبالغ پرداختی را در دفاتر قانون خود به حساب سهمیه و سهام ایران در موسسه‌های بین‌المللی منظور نماید.

۲- وزارت امور اقتصادی و دارایی بابت این افزایش، تضمین کتبی لازم(سفته) را در اختیار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران قرار دهد."                    

یادآور می شود: ایجاد همکاری مالی بین‌المللی از طریق یک نهاد ثابت که ابزار لازم برای مشاوره و تشریک مساعی در مشکلات مالی جهانی را فراهم می‌آورد؛ ایجاد تسهیلات لازم برای توسعه و تعدیل تجارت جهانی و همکاری در جهت پیشبرد و حفظ بازار کار و درآمدهای حقیقی و نیز توسعه منابع درآمد زا برای تمام اعضا به عنوان هدف اساسی در سیاست گذاری‌های اقتصادی؛ تقویت ثبات در بازار تبدیل ارز و حفظ نظام یکپارچه در مبادلات ارزی میان اعضا ونیز اجتناب از افت ارزش ارز به دلیل رقابت‌های نادرست در بازار جهانی؛ کمک به بنا نهادن نظام چند جانبه پرداخت‌ها در حوزه مبادلات جاری میان اعضا و در حذف محدودیت‌های تبدیل ارز خارجی که مانع رشد تجارت جهانی می‌شود و ایجاد دسترسی موقت اعضا به منابع صندوق با رعایت جوانب امنیتی لازم برای تسهیل در اصلاح ترازهای پرداخت ناهماهنگ از اهداف تشکیل صندوق بین المللی پول است و به طور خلاصه، هدف اصلی تشکیل این صندوق ارتقای میزان همکاری مالی، جلوگیری از فقر، کمک به رشد اقتصادی و بازار کار در سطح بین‌المللی و ایجاد تسهیلات مالی برای کشورهایی که خواستار تنظیم تراز پرداخت‌شان هستند، می‌باشد. از زمان تاسیس آی. ام. اف تا به امروز تغییری در اهداف این سازمان به وجود نیامده‌است. اما نوع عملکرد آن که نظارت، کمک تخصصی و مالی است همگام با رشد نیاز و تقاضای کشورهای عضو تغییر کرده‌است.