صاحب‌خبر - امید شمس، پدر نوید که سرمربی تیم ملی نونهالان تنیس روی میز ایران است، نقش مهمی در شکوفایی استعداد پسرش داشته است. وی به غیر از نوید یک پسر بزرگ‌تر به نام حمید دارد که او هم اکنون قهرمان تنیس روی میز جوانان ایران است. امید شمس که تمام تمرکزش را صرف پیشرفت پسران خود کرده، معتقد است اگر نوید حمایت شود، کسب مدال جهانی توسط او غیرممکن نیست. با وی درباره نوید و آینده‌اش گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید: آقای شمس! در چه سنی به استعداد نوید پی بردید و چقدر در شکوفایی این استعداد به او کمک کردید؟ نوید در خانواده‌ای به دنیا آمد که با این ورزش بیگانه نبود. او خیلی زود و در 4 سالگی راکت به دست گرفت و در سن 5 سالگی مقام سوم کشوری را به دست آورد تا کوچک‌ترین مدال‌آور در تاریخ تنیس روی میز ایران شود. در 7 سالگی قهرمان خردسالان ایران شد. نوید پس از درخشش در نونهالان در رده نوجوانان نیز درخشش خوبی داشت و در مسابقات هوپس جهانی که در قطر برگزار شد، قهرمان شد تا ما پس از 27 سال که مقام سوم مشترکی آسیا را داشتیم صاحب مدال شویم. با این قهرمانی او مجوز حضور در مسابقات جهانی نوجوانان در شانگهای رده سنی 16 سال را کسب کرد که در سن 11 سالگی یک رکورد بود و در این مسابقات نیز شاهکار کرد و 7 برد کسب کرد. آیا فدراسیون کمکی برای پیشرفت نوید کرده است؟ خوشبختانه فدراسیونی که روی کار آمده، کاملاً پینگ پنگی است. آقای قارداشی رئیس فدراسیون، محمود نظری دبیر فدراسیون و رضا میرالماسی مدیر تیم‌های ملی هر سه از قهرمانان سابق این رشته بوده‌اند و کاملاً این رشته را می‌شناسند. حضور این جمع در فدراسیون خیلی کمک کرده و نگاه ویژه‌ای به استعدادها دارند. با توجه به این استعداد و نبوغ آیا برای پیشرفت و تبدیل شدن او به یک قهرمان در آینده، برنامه‌ای در نظر گرفته شده است؟ بله هم اکنون فدراسیون پیشنهاد چند اردوی خارجی را برای نوید داده است که در سال 2017 برگزار می‌شود. معمولاً بیشتر مسابقات جهانی که برگزار می‌شود، بیشتر در رده سنی نوجوانان و جوانان است و برای رده سنی نوید که 11 سال است به ندرت مسابقاتی برگزار می‌شود با این حال هر مسابقه‌ای که در رده نونهالان برگزار شود، فدراسیون پیگیر است تا در آن شرکت کند. ما میلیون‌ها بازیکن نونهال در سطح جهان داریم و اگر کسی می‌خواهد قهرمان نونهال دنیا شود، باید خیلی کار کرده باشد. نوید بارها توانایی‌هایش را در مسابقات نشان داده است و تنها بازیکنی است که در سه رده (نونهالان – نوجوانان، جوانان – امید، لیگ بزرگسالان) کشور بازی کرده است. بازی نوید با نیما عالمیان و درخشش او مقابل نفر اول تنیس کشورمان خیلی بازتاب داشت، کمی در این ارتباط صحبت کنید؟ نوید در تور ایرانی اراک بازی‌های فوق‌العاده‌ای انجام داد. ابتدا آقای صدیق بازیکن سابق تیم ملی جوانان را شکست داد. سپس آقای طباطبایی یکی از بازیکنان خوب دسته دوی ایران را برد. بازی سومش هم مقابل نیما عالمیان بود. واقعاً آن بازی اوج هنر نوید بود که با 11 سال سن نیما را به چالش کشید و تا لب مرز شکست دادن او هم پیش رفت، به طوری که 3 گیم نخست را برد بعد از آن نیما یک گیم برد و 3 بر یک شدند. در گیم پنجم نوید 6 بر 2 و 10 بر 9 هم پیش افتاد یعنی یک امتیاز تا حذف شدن نیما مانده بود اما نیما با توجه به تجربه‌اش، این مسابقه را در نهایت پیروز شد. با این وجود رسیدن نوید به جمع 32 نفر برتر بین بزرگسالان موفقیت بزرگی محسوب می‌شود. معمولاً نوید با بازیکنان بزرگ‌تر از خودش بازی می‌کند، این مسأله چقدر توانسته در پیشرفت او مؤثر باشد؟ در تنیس روی میز حریف تمرینی نقش مهمی برای بازیکن دارد. تلاش تمام مربیان بزرگ این است که حریف تمرینی‌های خوبی برای بازیکنان‌شان پیدا کنند. امتیاز ویژه‌ای که نوید دارد، برادر بزرگش است که عضو تیم ملی جوانان است و مسلماً از نوید قوی‌تر است و تمرین کردن نوید با برادرش هم انگیزه بالاتری به او می‌دهد و هم بازی او را قوی‌تر می‌کند. مسابقه دادن با حریفان بزرگ‌تر اعتماد به نفس می‌خواهد. بازیکنی که جلوی نیما عالمیان بازی می‌کند و از پیش باخته نیست، شرایط خاص دارد. معمولاً بازیکن 11 ساله‌ای جلوی نیما و نوشاد عالمیان قرار بگیرد، همان اول خود را باخته فرض می‌کند و فقط به دنبال این است که یازده صفر نبازد تا آبرویش نرود. ولی نوید واقعاً برای برد بازی می‌کند. در 14 روزی که در کمپ شانگهای چین بودیم، نوید بارها مورد تمجید سرمربی تیم ملی چین قرار گرفت و تصور اینکه یک ایرانی بتواند بازیکنان همسن چینی خود را شکست بدهد، برایش هضم نشدنی بود و در بولتن همان مسابقات درباره نوید صحبت کرد. حتی چند سال پیش اشلایگر در سایت آکادمی خودش صحبت کرده بود و گفته بود در صورتی که شرایط خوبی برای این بازیکن فراهم شود، می‌تواند جزو بهترین‌های جهان شود. در همان زمان مربی بلاروس که در ایران بود، خیلی روی نوید نظر داشت و اعتقاد داشت نوید یک استعدادی است که از هوش بالا و انتخاب‌های درستی برخوردار است. هدفگذاری شما برای نوید چیست؟ آیا مانند گذشته هدف ورود به مسابقات المپیک است یا به بالاتر از آن فکر می‌کنید؟ خود نوید هم این طور فکر نمی‌کند و در مصاحبه‌هایش بارها گفته که دوست ندارم تنها مسافر المپیک باشم. شاید خیلی‌ها مقام آوردن او را خیلی تخیلی و رویایی محسوب کنند و بگویند مگر می‌شود جایی که چینی‌ها و اروپایی‌ها هستند بتوان مدال گرفت. آیا ما تصور می‌کردیم والیبال ما در جایی که روسیه، امریکا، برزیل و سایر تیم‌های درجه یک اروپا حضور دارند، بتواند چهارم دنیا شود یا در شمشیربازی قرار گرفتن در رده 40 جهان نیز برایمان باورنکردنی بود اما امسال در المپیک می‌توانستیم مدال را هم کسب کنیم. پس نشدنی نیست. کشور ما سرشار از استعداد در تمام رشته‌ها است اما مسأله‌ای که باعث می‌شود این استعدادها نتوانند رشد کنند، نداشتن مدیریت و حمایت نشدن از استعدادها است آیا فدراسیون برای شکوفایی این استعدادها برنامه‌ای دارد؟ داشتن استعداد یک بخش کار است و اینکه این استعداد هرز نرود، بخش دیگر کار است. ما مانند چینی‌ها از استعدادهای زیادی برخوردار نیستیم. با این حال می‌بینیم که مثلاً در آلمان تک استعدادی مانند تیمو بول پیدا می‌شود کاملاً او را حمایت و تمام امکانات و شرایط را برایش مهیا می‌کنند تا جایی که می‌آید چینی‌ها را شکست می‌دهد و قهرمان جهان می‌شود. بنابراین ما مجبوریم به تک استعدادهایمان بها بدهیم. ما هم اکنون فدراسیونی داریم که واقعاً کاربلد و همراه هستند و رشد او را کاملاً حس می‌کنیم. در گذشته در مورد نوشاد عالمیان کم کاری‌هایی شد و امیدواریم درباره نوید این اتفاق نیفتد. شخصاً به آینده نوید خیلی امیدوارم. عکس‌العمل‌های نوید بعد از شکست‌هایش چگونه است؟ نوید فارغ از اسمی که مقابلش قرار می‌گیرد، بالاترین توانایی‌اش را ارائه می‌دهد. وقتی به نیما باخت، در عالم بچگی‌اش گریه می‌کرد. همه به او می‌گفتند که 3 گیم گرفتن از نیما جشن دارد نه گریه، نیمایی که خیلی سخت به کسی ست می‌دهد و در فینال همان مسابقات و حتی ماقبل فینال را نیز 4 بر صفر حریفانش را شکست داد و قهرمان شد. با این حال نوید خیلی کم گریه می‌کند و بیشتر عکس‌العمل‌هایش مانند بزرگسالان است و خیلی آرامش دارد. شرایط درسی نوید چطور است آیا نگران نیستید به دلیل حضور در اردوها و تمرکز روی قهرمانی باعث شود که افت درسی داشته باشد؟ اینها ورزشکار هستند و باید پذیرفت همزمان نمی‌شود دو قله را فتح کرد. کشور ما همان طور که به پزشک احتیاج دارد، به یک قهرمان المپیک هم احتیاج دارد. ضمن اینکه ما از درس هم غافل نیستیم. به عنوان مثال برادر بزرگش که قهرمان جوانان است، امسال دیپلمش را گرفت و به دانشگاه می‌رود. نوید هم همین طور، منتها زندگی اینها ورزشکاری است و بیشتر تمرکزمان روی آن است.∎​