عباس خنکدار عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و پدر فاطمه خنکدار ملی پوش سابق وزن 54 - کیلوگرم نوجوانان که در جریان پروسه انتخابی از تیم ملی خط خورد ، در گفتگو با خبرنگار رزمی و کشتی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ؛ با انتقاد از عملکرد مسئولان فدراسیون کاراته و بیان مطلب فوق گفت: 

متاسفانه در فدراسیون کاراته شاهد ناعدالتی بودیم و امیدوارم وزیر محترم ورزش جناب سلطانی فر صدای عدالت خواهی ما را بشنود و بتوانیم به جواب برسیم.

خنکدار افزود: من به این مجموعه فعلی فدراسیون هیچ امیدی ندارم و می دانم که هرگز پاسخ شکایتمان را نخواهند داد اما از وزیر محترم ورزش جناب سلطانی فر که بالاترین مرجع ورزشی کشور در حال حاضر است ،می خواهم کسانی را بر مسند امور فدراسیون ها قرار دهند که حداقل پاسخگو باشند و برنامه مدون و مکتوبی داشته باشند.

وی ادامه داد: در پیگیری هایی که در ارتباط با شکایتمان داشتیم با بسیاری صحبت ها مواجه شدیم که دست از شکایت برداریم ! چرا که ممکن است آینده ورزشی دخترمان دچار مشکل شود و دیگر هرگز نگذارند که پایش به تیم ملی باز شود ! 

خنکدار تصریح کرد : اما بنده چنین مطلبی را قبول ندارم چرا که معتقدم در جامعه و حکومت اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی به طور حتم ، حق به حقدار می رسد و ما حق خود را خواهیم گرفت و اگر نتوانستیم در این شرایط حق خود را اثبات کنیم قطعآ در تاتامی دخترم حق خود را می گیرد. 

وی در پایان افزود : امیدوارم روزی فرا رسد که پدران و مادران، فرزندان خود را بدون دغدغه خاطر به سمت ورزش و میادین مسابقه ها سوق دهند و با اعمال شایسته سالاری بهترین ها انتخاب و راهی میدان مسابقات ملی و کسب نتایج در خور نام ایران عزیز شوند.

نامه ای عدالت خواهی عباس خنکدار به شرح زیر است:

همان گونه که خانواده کاراته مطلع هستند، مسابقات قهرمانی کاراته آسیا در رده های نوجوانان و جوانان ، با نتایج ضعیف یک طلا و یک نقره در نوجوانان، یک نقره و دو برنز در رده جوانان دختر به پایان رسید.

در یک نگاه اجمالی به این نتایج (یک طلا، دو نقره و دو برنز) و مقایسه آنها با نتایج دوره قبل در مالزی، سه طلا، یک نقره و دو برنز، می توان به نزول چشمگیر تیم های نوجوانان و جوانان دختر پی برد. با توجه به اینکه این تیم نسبتا با تجربه بود و اکثر آنها در مسابقات جهانی سال قبل شرکت داشتند، چرا نتیجه مطلوب حاصل نشد؟  

یکی از نکات اساسی که دائما طی هفته های قبل از اعزام تیم ها در رسانه ها جلب توجه می کرد، نحوه دعوت به اردو و مسابقات گزینشی است. اعتراض های متعدد در ارتباط با انتخابی ها، نشان می داد که سال نکویی در پیش نیست. اما مشکل از کجا بود و چرا فدراسیون آن را بر طرف نکرد و چرا جواب هیچ اعتراضی به صورت قانونی و مکتوب داده نشد؟ چرا فدراسیون و در راس آن جناب سید حسن طباطبایی موارد اعتراض ورزشکاران و خانواده های آنها را حتی یک بار بیان نکرد و هرگز جوابی به آنها نداد؟

 

چرا در هر وزن فرآیند انتخابی از وزن های دیگر متفاوت بود و مگر چند قانون در این مورد حاکم است و اصولا ستاره موسوی چه نقشی را در آن ایفاء می کرد؟

 همگان می دانند که نوجوان مازندرانی فاطمه خنکدار در انتخابی روز 23 مهر طی سه بازی نتایج زیر را به دست آورد:

 عارفه طهماسبی 2-1 فاطمه خنکدار، عارفه طهماسبی 1-4 فاطمه خنکدار و عارفه طهماسبی 5-5 فاطمه خنکدار. از همه عزیزان پیشکسوت، اساتید و اهل فن در کاراته می پرسم آیا این سه مسابقه، بدون وقت اضافه یا مسابقه دیگر می تواند نفر برتر را مشخص کند؟! 

 حال اگر رای پرچم داوران در مسابقه آخر را (عارفه طهماسبی 3-2 فاطمه خنکدار) در شرایطی بپذیریم  که می دانیم خانم روستا زاده مسئول کشوری سبک خانم عارفه طهماسبی است، آیا در مجموع شمارش امتیازها، فاطمه خنکدار را پیروز میدان نشان نمی دهد؟ 

یک انتخابی عادلانه چه ضرری بر فدراسیون کاراته وارد می کرد که تا آن حد اصرار بر نفی آن داشتند یا اینکه دست هایی در پشت پرده مشغول تدارک برنامه های خود بودند؟ این در حالی است که با توجه به عملکرد فاطمه خنکدار در اردوها، به طور حتم برای او یک مدال خوشرنگ پیش بینی می شد.  

نکته جالب دیگر که تنها از مجموعه آقایان حسین سیدی، محمد علی مردانی و خانم ها افسانه باقری و ستاره موسوی شنیدنی است، افزودن نتایج مسابقات قهرمانی کشور به انتخابی درون اردویی بین دو نفر است. سوال ما از فدراسیون این است که چرا در زمان مسابقات کشوری چنین برنامه ای اعلام نشد که ما فاطمه خنکدار آسیب دیده (مدارک آن موجود است) را وارد مسابقات نکنیم و اصولا در آن زمان مسئولیت فنی تیم نوجوانان با ستاره موسوی نبود که امروز برای آن تصمیم بگیرند.

 اگر اینگونه باشد، فاطمه خنکدار هم به داوری در مسابقات کشوری اعتراض داشت و بنابراین باید به آن رسیدگی می کردند .جالب تر از همه این است که کدام مغز متفکری این پیشنهاد عجیب را داده است؟  

چرا حسین سیدی به طور ناگهانی و بدون مقدمه وارد جلسه بررسی اعتراض، به ریاست محمد علی مردانی می شود و به طور بسیار زشت و جهت دار این جلسه را خاتمه می دهد؟ باز هم همگان می دانند که حسین سیدی دوست گرمابه و گلستان علی سلطانی، رئیس هیات کاراته استان مازندران است! چقدر  علی سلطانی به برنامه های از پیش تعیین شده خود اعتماد دارد که ساعتی بعد از مسابقات روز 23 مهر، عارف طهماسبی را نفر اعزامی به اندونزی معرفی می کند و به لاله صمدی تبریک می گوید و این در حالی است که تا سه هفته بعد، فدراسیون نفر اعزامی را مشخص نکرد.

آیا فرد اعزامی 54 – کیلوگرم از قبل تعیین شده بود؟ چرا سرپرست نایب رئیسی بانوان، و ستاره موسوی طی جلسه ای که در حضور والدین خنکدار برای شنیدن اعتراض آنها در فدراسیون برقرار شد، می گویند که اگر انتخابی دیگری گذاشته شود، علی سلطانی با یک اتوبوس نفرات به فدراسیون می آید و اعتراض می کند!

مگر اجرای قانون ترسی به دنبال دارد یا اینکه فشاری از خارج فدراسیون وجود دارد که مانع اجرای قانون می شود؟ شاید ستاره موسوی در یک استدلال ساده به این نتیجه رسیدند که ساکت کردن یک خانواده بسیار ساده تر از ساکت کردن رئیس هیات یک استان است که بیش از بیست سال در این مسئولیت است و دوستانی البته بسیار با وفا در فدراسیون دارد!

البته از جناب سلطانی به عنوان زیر مجموعه جناب طباطبایی هم باید پرسید که با توجه به تعداد کثیر مدال آوران دختران در مسابقات انتخابی تیم ملی در رده نوجوانان و جوانان و قهرمانی های تیم های مازندرانی در لیگ های پایه، امروز چند مدال از مسابقات آسیایی اندونزی سهم مازندران است و باتوجه به نفرات و عکس های موجود، آیا مجددا به مدیریت خود نمره قبولی می دهد؟ 

همگان می دانند که قهرمانی مسابقات داخلی به وی ربطی ندارد چرا که ماحصل زحمت های بی دریغ و خالصانه مربیان سازنده، خانواده ها و ورزشکاران است اما وی تنها زمانی نمره قبولی خواهد گرفت که حمایت های مادی و معنوی خود را پس از ورود ورزشکاران به اردوها به طور منصفانه بین همه ورزشکاران تقسیم کند.

این رفتار سلطانی با فاطمه خنکدار نمونه مشتی از خروار است و می توان به عملکرد جانب دارانه وی پی برد و می توان فهمید که در سطح استان مازندران چه اتفاقاتی در جریان است!

سوال بسیار مهم دیگر از جناب طباطبایی و زیر مجموعه وی  این است که چرا انتخابی خنکدار در شرایط ناعادلانه برگزار شده است و چرا به لاله صمدی اجازه داده شد که عارفه طهماسبی را کوچ کند ؟ آنهم در جایگاه مربی تیم ملی !

 مگر مربیان تیم ملی امانتدار خانواده ها نیستند؟ ما به فرزندانمان می آموزیم که لباس تیم ملی مقدس و با ارزش است و هر کس آن را به تن می پوشد ، باید حرمت آن را حفظ کند. آیا لاله صمدی که در جایگاه مربی تیم ملی قرار گرفت ، نباید حرمت جایگاه خود را نگه می داشت؟ قضاوت اینکه یک نوجوان چگونه باید در این شرایط مسابقه ای با این اهمیت را اداره کند، بر عهده اهل فن و بزرگان کاراته است.

 

اگر قرار باشد تیم های ملی از فنی ترین و آماده ترین ورزشکاران هر کشور باشند، چرا انجام انتخابی های عادلانه تا این اندازه با مشکل مواجه می شود و چرا استدلال های اهل فن در فدراسیون تا این حد بی پایه و اساس است؟

 چرا در برخی اوزان بیش از پنج بار انتخابی درون اردویی انجام شد ولی برای فاطمه خنکدار تنها 3 بار انجام گرفت؟ چرا پروسه انتخابی به صورت مکتوب در سایت فدراسیون منتشر نشد و یا در اختیار هیچکس قرار نگرفت در حالی که ستاره موسوی در ابتدای اردوهای دو نفر باقیمانده در هر وزن، اعلام می کند باید پنج مسابقه انتخابی تکلیف نفر اعزامی را مشخص نماید اما به همان سه مسابقه در  23 مهرماه که دارای اشکالات متعدد بود، اکتفا می کند !

البته چراها و اشکالات دیگری در ارتباط با نحوه اداره اردوها و عملکرد سرمربی و همچنین افسانه باقری وجود دارد که در جای خود قابل طرح است.

در انتها باید بگویم که  از جناب طباطبایی و مشاورین فنی و غیر فنی وی دعوت می کنیم که جواب چراهای مطرح شده را به طور شفاف برای عموم اهالی کاراته بیان کنند و خود را مسئول پاسخگویی به اعمالی که بسیار سوال برانگیز نیز بوده ، بدانند. 

با توجه به اینکه هیچ مسئولی در فدراسیون کاراته به سوالات و اعتراضات ما پاسخی نداد و حتی ارزشی برای تلاش های ورزشکاران و خانواده ها و مربیان سازنده آنها قائل نیستند، از تمامی مسئولان، بخصوص وزیر محترم ورزش تقاضا دارم ، هرچه زوتر فدراسیون را از این بلاتکلیفی خارج کند و اداره امور کاراته را به اهلش بسپارد تا بتوانیم به آینده کاراته ایران اسلامی و تلاش های بی وقفه فرزندانمان امیدوار باشیم، در غیر این صورت باید منتظر آینده تاریکی برای این ورزش زیبا و پر طرفدار باشیم.

 

با تشکر 

دکتر عباس خنکدار 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران