قدرت AFC دست شرق و غرب آسيا است

تشکيلات کنفدراسيون فوتبال آسيا يک طرفش دست عرب‌هاست و طرف ديگر آن دست شرقي‌ها . در اين وسط آسيا ميانه و تيم هايي مثل ايران، ازبکستان ، تاجيکستان که جزو مدعيان و قاره کهن هستند سرشان بي‌کلاه مانده است.

AFC طوري اداره مي‌شود که حالت ملوک‌الطوايفي دارد. وقتي به دقت نگاه مي‌کنيد متوجه مي‌شويم که حتي کشورهاي درجه سه فوتبال آسيا در کنفدراسيون صاحب نفوذ و کرسي هستند اما ايران که از قديم تا به الان هميشه جزو قدرت هاي برتر بوده است کرسي به درد بخوري نداشته و ندارد. به همين دليل است که ديداري که نبايد در آن شرايط آب و هوايي در يکي از شهرهاي بدون امکانات مالزي برگزار ‌شود با اصرار AFC بين ايران و سوريه برگزار شد که نتيجه‌اش را ديديم و يقينا اين دو امتيازي که از دستمان رفت در روزهاي آخر حسرتش را خواهيم خورد. بازي طبق قوانين فيفا برگزار شد اما تيم داوري آيا واقعاً در حد و اندازه هاي اين بازي بود؟

داوران عراقي بدون شک جزو ضعيف‌ترين کوبل داوري حال حاضر آسيا هستند. داوري که عرضه و لياقت نداشت جلو دلقک بازي هاي بازيکنان به خصوص دروازه‌بان سوريه را با يک اخطار، تذکر و حتي کارت قرمز بگيرد تا اين همه وقت تلف نکند.

اتفاقا به نوعي مي‌توان شک کرد که داور عراقي به عمد تلويحا با سوري‌ها بود. به رقم اين که هم عراقي ها و هم سوري‌ها با کمک هاي ايرانيان سال‌هاست گردن کلفتي مي‌کنند اما نگاهشان به تيم‌ملي ايران نگاهي خصمانه بود. هم تيم داوري و هم بازيکنان سوري. صالح داور عراقي و کمک‌هايش در حالي تمام دلقک‌بازي هاي سوري‌ها را ناديده گرفتند که گل صحيح رضا قوچان‌نژاد را به صورت واضح و ناشيانه به غلط آفسايد اعلام کردند تا به همين راحتي پيروزي را از ايران بگيرند. خاطرم هست که ايران در نامه‌اي که قبلاً به فيفا زده بود از نهاد داوري فيفا درخواست کرده بود که در بازي هايي که ايران با تيم هاي عربي بازي دارد از داوران غيرعرب استفاده شود.  يک مدتي هم اين رويه اعمال شد اما دوباره اين تبصره برداشته شده است و در بازي ايران و سوريه ، اين تيم داوري عرب هاي عراقي بود که به راحتي با سوري ها برادرانه و ملاطفت آميز برخورد مي‌کرد و  با ايراني ها خشک و قانون‌مدارانه !

باور کنيد اگر يک تيم داوري از ميانمار يا گوام بود خيلي بهتر از اين داور سنگين وزن عراقي قضاوت مي‌کرد و گل به آن درستي را بي جهت آفسايد اعلام نمي‌کرد.

چه کنيم که از ماست که بر ماست . فدراسيون فوتبال ما خيلي بيش از حد به داوران عرب سوري و عراقي روي  خوش نشان مي‌دهد .

خاطرم هست که در دهه هفتاد جمال شريف سوري دشمن شماره يک فوتبال ايران به حمايت فاروق بوزو رئيس وقت کميته داوران AFC در چند مسابقه حساس مثل ايران، ژاپن در هيروشيماي 1992 ايران را سلاخي کردند و حالا نوبت عراقي ها رسيده است.

تنها نامه زدن به AFC کافي نيست و بايد آنها را از رده‌هاي مختلف و حتي از طريق فيفا تحت فشار قرار دهند تا بعد از اين به همين راحتي حق ايران را تضييع نکنند.